استخوان به عنوان یک بافت زنده دائماً در حال تولید و تخریب می باشد. در هنگام رشد، روند تولید بر تخریب پیشی می گیرد. هرگاه روند تخریب بیش از روند تولید باشد، استخوانی که ایجاد می‌گردد استحکام کمی داشته، خلل و فرج آن بیشتر شده و اصطلاحاً پوکی استخوان ایجاد می گردد. پوکی استخوان درد نداشته ولی استخوان را در معرض شکستگی قرار می دهد؛ به گونه ای که با ضربه های بسیار خفیف حتی با سرفه کردن و یا زمین خوردن های بسیار خفیف تأثیر بسیار شدید در استخوان ایجاد می گردد. از آنجایی که بیماری پوکی استخوان فاقد درد است به آن بیماری خاموش گفته می شود.

مواردی که باعث بهبود و جلوگیری از پوکی استخوان می گردند عبارتند از تصحیح رژیم غذایی، افزایش فعالیت فیزیکی، افزایش میزان ویتامین دی (D3) ، استفاده از روش های درمانی غیر دارویی مانند مگنت تراپی و همچنین استفاده از روش های درمانی دارویی.

در صورت بروز ضایعه در ستون فقرات در بیماران مبتلا به پوکی استخوان، گوژپشتی و یا اصطلاحا کیفوز ایجاد می گردد . در این موارد استفاده از بریس های ستون فقرات ضروری است. در صورتی که شکستگی مهره ها ایجاد گردد، در صورت وجود شرایط مناسب، تزریق سیمان استخوانی داخل مهره می تواند کمک کننده باشد.

ابتدا بگوییم که استخوان از دو قسمت معدنی و آلی تشکیل شده است. قسمت معدنی استخوان همان کلسیم می باشد.

در صورت کم شدن میزان کلسیم استخوان، نرمی استخوان ایجاد می گردد ولی در صورتی که کلسیم و ماده معدنی آن به طور یکنواخت کم شود، پوکی استخوان ایجاد می گردد. پوکی استخوان باعث کاهش استحکام استخوان می گردد به گونه‌ای که به دنبال ضربات و تروماهای مختصر شکستگی در استخوان ایجاد می شود.